ماده ۴۵۵ قانون آیین دادرسی مدنی | شرط داوری در قراردادها
Loading

ماده ۴۵۵ قانون آیین دادرسی مدنی | شرط داوری در قراردادها

  • صفحه اصلی
  • ماده ۴۵۵ قانون آیین دادرسی مدنی | شرط داوری در قراردادها
عکس ماده ۴۵۵ قانون آیین دادرسی مدنی | شرط داوری در قراردادها

ماده ۴۵۵ قانون آیین دادرسی مدنی و توضیح آن

متن ماده

« متعاملین می‌توانند ضمن معامله ملزم شوند و یا به‌موجب قرارداد جداگانه تراضی نمایند که درصورت بروز اختلاف بین آنان به داوری‌مراجعه کنند و نیز می‌توانند داور یا داوران خود را قبل یا بعد از بروز اختلاف تعیین نمایند .
 تبصره - درکلیه موارد رجوع به‌داور، طرفین می‌توانند انتخاب داور یا داوران را به
شخص ثالث یا دادگاه واگذار کنند. »

ماده بعدی (456)

توضیح کوتاه

این ماده به موضوع شرط داوری پرداخته است. مطابق آن، طرفین می‌توانند هم در زمان انعقاد قرارداد اصلی (مثلاً در متن مبایعه‌نامه ملکی) شرط کنند که اختلافات احتمالی خود را به داوری بسپارند و هم بعد از وقوع قرارداد و حتی در صورت بروز اختلاف، با توافق یک قرارداد جداگانه برای ارجاع دعوا به داوری منعقد کنند. اهمیت این ماده در انعطاف‌پذیری آن است؛ چرا که داوری می‌تواند در هر مرحله‌ای از رابطه قراردادی مطرح شود و نیاز به محدودیت زمانی یا قالب خاصی ندارد. در معاملات ملکی، درج شرط داوری در مبایعه‌نامه‌ها یکی از راهکارهای موثر برای جلوگیری از اطاله دادرسی و کاهش هزینه‌های حقوقی است.
برای اطلاعات بیشتر درخصوص مطالب کلیک کنید:

نوشتن شرط داوری
انتخاب داور
چه دعاوی را می توان به داوری ارجاع داد
50 سوال مهم در داوری


ماده ۴۵۵ قانون آیین دادرسی مدنی به طرفین اجازه می‌دهد شرط داوری را چه ضمن قرارداد اصلی و چه در توافقی جداگانه پیش‌بینی کنند.

پست های مرتبط

نظرات:

هنوز نظری برای این پست ثبت نشده است.

نظر بدهید

تلفن شما منتشر نخواهد شد. قسمتهای مورد نیاز علامت گذاری شده اند *