ماده ۴۹۷ آیین دادرسی مدنی | هزینه داوری و حق‌الزحمه داوران

متن ماده

ماده ۴۹۷ – پرداخت حق‌الزحمه داوران به‌عهده طرفین است مگر آن‌که در قرارداد داوری ترتیب دیگری مقرر شده باشد.

این ماده به موضوع حق‌الزحمه داوران پرداخته است:

اصل بر این است که هزینه داوری (حق‌الزحمه داوران) باید توسط هر دو طرف دعوا پرداخت شود.
با این حال، طرفین می‌توانند در قرارداد داوری توافق دیگری داشته باشند؛ مثلاً تعیین کنند که کل حق‌الزحمه را یکی از طرفین بپردازد یا بر اساس درصد خاصی بین آنها تقسیم شود.

تأکید بر توافق: همانند بسیاری از مسائل داوری، اصل آزادی اراده طرفین در این ماده نیز رعایت شده و توافق آنان بر قانون مقدم است.
تضمین استقلال داور: پرداخت حق‌الزحمه داوران توسط هر دو طرف به‌طور مساوی، استقلال داور را تقویت می‌کند و از شائبه جانبداری می‌کاهد.
قرارداد داوری: توصیه می‌شود هنگام تنظیم قرارداد داوری، موضوع هزینه‌ها و نحوه پرداخت حق‌الزحمه به‌طور شفاف ذکر شود تا بعداً اختلافی پیش نیاید.
تشابه با هزینه‌های دادرسی: همان‌طور که در دعاوی قضایی هزینه‌های دادرسی بر عهده طرفین است (مگر دادگاه ترتیب دیگری مقرر کند)، در داوری نیز اصل بر تقسیم مسئولیت هزینه‌هاست.