ماده ۴۵۹ قانون آیین دادرسی مدنی و توضیح آن
متن ماده
«در مواردی که طرفین معامله یا قرارداد متعهد به معرفی داور شده ولی داور یا داوران خود را معین نکرده باشند و در موقع بروز اختلاف نخواهند و یا نتوانند در معرفی داور اختصاصی خود اقدام و یا در تعیین داور ثالث تراضی نمایند و تعیین داور به دادگاه یا شخص ثالث نیز محول نشده باشد، یکطرف میتواند داور خود را معین کرده به وسیله اظهارنامه رسمی به طرف مقابل معرفی و درخواست تعیین داور نماید و یا نسبت به تعیین داور ثالث تراضی کند. در اینصورت طرف مقابل مکلف است ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ اظهارنامه داور خود را معرفی و یا در تعیین داور ثالث تراضی نماید. هرگاه تا انقضای مدت یادشده اقدام نشود، ذینفع میتواند حسب مورد برای تعیین داور به دادگاه مراجعه کند.»
توضیح کوتاه
این ماده سازوکار عملی در شرایطی را بیان میکند که طرفین توافق به داوری کردهاند اما در عمل داور یا داوران مشخص نشدهاند. به زبان ساده، اگر در قرارداد شرط داوری آمده باشد ولی داور تعیین نشده باشد و طرفین هم نتوانند توافق کنند، قانون برای جلوگیری از تعلیق و بلاتکلیفی راهحلی ارائه داده است:
- یک طرف میتواند داور خود را انتخاب و از طریق اظهارنامه رسمی به طرف مقابل معرفی کند.
- طرف مقابل موظف است ظرف ۱۰ روز داور خود را معرفی کند یا در تعیین داور ثالث توافق نماید.
- اگر این اقدام صورت نگیرد، طرف ذینفع میتواند به دادگاه مراجعه و تعیین داور را درخواست کند.
این ماده اهمیت زیادی دارد، زیرا مانع از بیاثر شدن شرط داوری در قراردادها میشود و با ارائه راهکار عملی، اجرای داوری را تضمین میکند.
مقاله ارسال اظهارنامه به طرف مقابل، جهت معرفی داور را مطالعه بفرمایید.
هنوز نظری برای این پست ثبت نشده است.